banner1006
Bu mektup hayata bahşettiğin tomurcuk gülünden.. İyi oku emi!
Hayatımın kaynağı "ümm" ve "ümmi" olan annem iyiki varsın ve iyiki sen benim annemsin. 
Yalansız, riyasız, iddiasız, eksilmez bir sevgi ile kalpten sevgin kalbimin derinliklerinde hep saklı kalacak. 
Büyüdüm sandım gözünde meğer ben hep o doğduğum gündeki tomurcuğunmuşum yıllar sonra kollarında ağladığımda anladım. 
Tutup sarmaya, öpüp koklamaya kıyamadığın evlatlarının ilkiydim.
Hani hep derdin ya ilk göz ağrım diye ve eklerdin sen benim en büyük dalımsın derdin . 
Üzgünüm Anne! 
Bilirsin seni üzmek değil niyetim. 
Hoyrat rüzgarlar esti virane oldu bağım bahçem, 
ne dalı kaldı nede dikeni o tomurcuğun. 
Seni üzmek istemek degil niyetim dedim ya 
lakin bildiğin gerçekleri burda tekrar ederim. 
Ninnilerle ve masallarla uyuttuğun, pamuklara sarıp, sütünle besleyip büyüttüğün o canparen el elinde dermansız dertlere kaldı.
Tahtını yaptığının bahtı karaymış annem. 
Şimdi 
toprağa ekili bir tohum oldum
yağsa yağmurlar ıslansam doya doya..
Bir küçük dal olsam yeniden, 
yeniden ışkın atsam bir  tomurcuk olsam, 
sonra güle dursam diye umudun hep var içinde bilirim.
Bilirim de yüzümü güneşe döndüm, güldürürmü mevlam onu bilemem.
Ninniler, masallar, türküler öksüz kalır sen uyuyuversen. Geceleri yıldızlar söner, ay göçer, gündüzler zifiri karanlığa döner olurda bir gün ansızın sen gidiversen.
Ben yaşarken hep sen başucumda ol, istersen ağıtlar yak ama
beni sensiz bırakma. 
Tut ellerimden, başımı okşa dizinde uyut.
Sen hep o güzel kalbin ile bana gül emi Anne!
Nurten KESKİN/KoşYaz Platformu
banner983
Misafir Avatar
İsminiz
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

banner376

banner375

banner377

banner981

banner934