banner1001
Yakın zaman önce keşfettim, aslında kalbimden gelen sesler sadece onun rutin görevini yaparken ki kan pompalama sesi değildi. Gerçekte kalbin başka bir görevi daha vardı. Benimle konuşuyor bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Ama ben onu duymuyordum.

Bizler çok değişik yaratıklarız. Her duyguyu en uçlarda yaşamayı sever anlatırken de yaşarken de mübalağayı hiç eksik etmeyiz. Heyecanlandığımız da kalbimizin sesini yanımızdakine sorarız ‘sesi sende duyuyor musun ? Ya da korktuğumuz da kalbimizi tutar ‘yerinden çıkacakmış gibi’ deriz. Hele bir de aşık olduğunda…Ah o aşk yok mu aşk. Çoğumuz kalbimizin ritminin değiştiğine inandırırız kendimizi, çoğumuz da ‘bir kalbim varmış hatırladım diyerek ‘eğleniriz. Velhasıl her duyguyu kalple bağdaştırırız. Fakat onu hep unutur yokmuş gibi davranırız.

Aslında kalbimiz hep ordadır vardır ama ara sıra da olsa hatırlanmak ister ve bunu yaparken de bize fısıldar ancak bunu biz duymayız ne zaman ki gürültücü bir hal alır o zaman onun varlığını anımsarız. Peki bu kalp ne anlatır bize ne der hiç düşündük mü ? Belki kalp o an size mantığınızdan daha ehval birşeyler diyecektir belki sizin için çok önemli kararlar anlatacaktır. Hepimiz onun sesine kulak vermeyi erteleriz öyle ya çünkü her birimiz akılcıyızdır ve aklımız her daim kazanır.oysa ki kalp öyle midir ? Bildiğimiz duyduğumuz bütün efsaneler de kalbini dinleyenler hep harap olmuş ve kaybetmiştir. Evet hepimiz akılcıyızdır veya öyle olduğumuzu zannederiz.Çok önemli bir başarıyı anlatırken bile ‘aklımı kullandım kazandım’ diyenleri görürüz.Peki hiç kalbini dinleyenlerin kazandığı bir şey yok mudur ? Mesela ‘kalbimin sesini dinledim ve şuan mutluyum ! ‘

Yüreğimizin sesi öyle derin ve öyle içseldir ki başka kimsenin anlamayacağı anlarda bile anlar sizi her zaman yardımınıza koşar. Kalbimiz bize yalnızca içimizden geçeni yapmamızı duygularımızla düşüncelerimiz harmanlamamızı tembihler.  Akıl öyle değildir her zaman mantığa davet eder sizi sonuca odaklandırır.

Her yapılan yanlışın veya doğrunun sonunda’ aklımı kullandım ‘ya da ‘kalbimin sesini dinledim’ demek arasında fark vardır muhakkak. Belki o an kalbimizin sesi bize istediğimi verecektir .Bizler akıl yürüttüğümüz zamanlarda aslında kalbimizi kırıp çiğneyip onu hiç dinlemeden kararlar verdiğimizi anlayamıyoruz. Oysa ona da bir danışsak belki dile getireceği bir sürü cümleler vardır.

Bu söylediklerimden sakın şunu çıkarmayın akılsızca davranın aklınızı asla kullanmayın demiyorum. Sadece ünlü şair Cahit Zarifoğlu’nun  dizelerindeki gibi bir kalbiniz vardı onu hatırlayın diyorum. Kalbinize bir şans verin ve onu dinleyin.

 

 

 

banner983
Misafir Avatar
İsminiz
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

banner376

banner375

banner377

banner981

banner934