Kendi hayatına hakim olamayan, hayatına başkalarını musallat eden, sorun yumağı insanlarla çevrili etrafımız. Kendisi hakkında neyin hayır neyin şer olduğunu düşünmeden afaki kararlar ile hayatını mahveden ve sonucunu etrafına mal eden insanlar, kendilerini bir daha bulamayacakmışcasına kaybetmiş görünüyorlar. Ümidini yitirmiş pespaye bir hal içinde debelenip duruyorlar. Böyle insanların imdat sesleri her ne kadar duyulsa da kendilerine ve Rablerine olan inançlarını yitirdiklerinden kendilerine uzatılan yardım elini gururlarından tutmuyorlar. Düştükleri çukurdan kendilerini kurtarmaları için uzatılan merdivenleri bırakıp, kaygan duvardan yukarı doğru çıkmaya çalışıp her seferinde zemine çakılıp çamura düşmekten adeta zevk alıyorlar. Böyle bir hal içinde bir ömür gelip geçiyor hiç yere. Allah’a dua edelim ancak o kalpleri yumuşatabilir. Kalpleri evirip çevirecek ondan başka kimse yoktur.

Özünü bilmeden, kendini tanımadan öylesine yaşayıp gitmiyor mu çoğu insan?  Merak duygusundan yoksun, araştırma tembelliğine sahip, sorgulamayı akıl edemeyen, düşünmeyen insanlarla hepimiz aynı havayı soluyoruz. Bir süre sonra onlara benzemekten ancak aklını kaybetmiş insanlar korkmaz. Sevgiden ve şefkatten uzak, kin ve nefret ile doldurulan kalplere sahip insanlar ne güzel kokar, ne güzel söyler, ne güzel görür nede güzel duyarlar. Bu insanların ortak özelliği “Zor” kelimesine takılıp gitmeleridir. Onlar için hayatta her güzel şey zordur ve yaşadıkları hayat kaderleridir. Zor dostum olmadı işte zamanında olacaktı diye başlar konuşmaya bir çoğu. Sanki bu hayattan başka bir hayatta garantisi varmış gibi. Sanki kendini bulması için geçmişi yeniden yaşaması gerekiyor ve tamda orada ona bir sihirli değnek dokunacak ve her şey kendiliğinden olacakmış gibi.

Hiçbir zaman hiçbir yerde görülmemiştir ki kıymete değer şeyler kendiliğinden olsun. Mutluluğun anahtarı özüne eğilmektedir. Zira özüne eğilmek sorunlarını bilmek yetmemektedir, insanın kendini rıza-i ilahi doğrultusunda değiştirip dönüştürmesi gereklidir. Bugüne kadar en önemli değerler; Sevgi, saygı, şefkat, merhamet, vicdan, hak, hukuk vb. değerler çerçevesindedir.Allah’ı zikreden mutmain bir kalp, varlığının sırrına ermeyi bilmeli ve özünü aramalı güzel bir hayat yaşamak için. Özünü bulmadan yola çıkanlar dengini alıp yola çıktıklarında yaşadıkları o pespaye hayat onlar için daha fazla çekilmez hal alır ve iki kat daha zorlanırlar, kendilerini bulmak için. Siz siz olun kendinizi arayın denginizi değil.

                                                   Nurten KESKİN