Bu misafirlerin hepsi evet evet hepsi farklı huy ve karaktere sahip.
Çocukların gözlerinin içine baktığım zaman asrın adalet timsali Ömer mi, yoksa cömertlikte yarışan Ebu Bekir mi ya da Hatice,Hacer,Fatıma ya da Meryem mi yetişiyor, diyemeden geçemiyorum.
Bazen esip gürleyen çocukların boğuştuğunu görüp aradan on dakika geçmeden tekrar cıvıldaşıyorlar ya işte bedrin aslanları diyorum kendi kendime.
Bir çocuk görüyorum bazen tanışmak isteyecek oluyorum utanıyor. Aman Allah'ım Hz Osman'ın edebini taşıyor bu çocuk, onun sevincini yaşıyorum çoğu kez.
Çocuklarımızın kıymetini bilelim biz öf demesek onlar öf demeyi bilmiyecekler inanın.
Enes(ra) yı bilmeyen yok gibidir. Çocuk yaşta efendimizin yanında kalıyor ve efendimizin bir gün bile azarladığını,öf bile demediğini çok defa okumuşuzdur.
Bu şuurla yetiştirme gayreti içerisinde olursak evlerimizdeki misafirlerimizi Rabbimin izniyle Fatih 'in İstanbul'u fethettiği yaşta ne fethemiyecek yer ne de gönül bırakırlar...