İsa Cengiz… O Türkiye’de ki binlerce engelli vatandaşlarımızdan sadecebir tanesi. Doğuştan iki ve iki ayağı olmayan İsa Cengiz, hayatın tümzorluklarına, engeline rağmen, başarı merdivenlerini bir bir tırmanarak,kendisiyle aynı durumda ki engelli vatandaşlarımıza ve hiçbir engelibulunmayanlara tam bir örnek abidesi. Tam 28 yıl önce, henüz daha ortaokulöğrencisiyken İsa Cengiz ile röportaj yapmış ve İsa’yı gazetemiz sütunlarınataşımıştık. Tam 27 yıl sonra, geçtiğimiz yıl İsa Cengiz’i tekrar bularak,aradan geçen süreç ile ilgili güzel bir röportaj gerçekleştirdi. 27 yıl sonragerçekleşen bu buluşmayı sizler için yayınlıyoruz.

EĞİTİMHAYATI

İsaCengiz 1966 yılında Giresun’un Şebinkarahisar ilçesinde dünyaya geldi.Çocukluğunun bir kısmını burada geçiren Cengiz, 1972 yılında ailesiyle birlikteBeşiktaş’a geldi. Babası gemilerde çalışan İsa Cengiz, daha sonra Şifamahallesine taşındı. 1983 yılında Çayırova İlköğretim Okuluna kayıt yaptıranİsa Cengiz, ilkokulu başarı ve çalışkanlığı sayesinde 4 senede pekiyi derecedebitirdi. Ortaokulda da aynı başarıyı sürdüren İsa Cengiz, avukat olmakistediğini dile getirmişti. Ortaokuldan sonra kartal meslek lisesinde eğitimhayatına devam eden Cengiz, imkansızlıklar nedeniyle Üniversite eğitiminiyapamadı. Ancak eğitime bugün kaldığı yerden Açıköğretim Fakültesi okuyarakdevam ediyor.

İNANÇLABUGÜNLERE GELDİ

Bugünlerenasıl geldiğini gazetemizi anlatan İsa Cengiz, bunun en büyük sebebinininançlarında yattığını belirtti. Cengiz, “Maddi imkanım yoktu ama sahip olduğummaneviyat ve inanç ile yaşama tutunarak bugünlere geldim. Doğuştan engelliyim.Annemi kaybettik. 2 erkek çocuğum var ve eşim de omuzundan engelli. Babası sağve memleketimiz Giresun’da yaşamını sürdürüyor.” Cengiz annesinin itikadının güçlü bir kadınolduğunu ve bunun kendisini etkilediğini belirtti.

İstanbulBeşiktaş’a geldikten sonra 1979 yılında Arçelik fabrikasının olduğu Aydınlımahallesine taşınan İsa Cengiz ve ailesi, ilkokul yıllarından beri hayatlarını Şifa mahallesini sürdürüyor.

EKSİKLİKHİSSETMEDİ

Kendiniortaokul ve lise  yıllarındatanımaya başladığını ifade eder İsa Cengiz, ilkokulu 4 yılda bitirdikten sonraimtihanla 5. sınıfı okumadan ortaokula geçti. . Engellerinden olayı hiç bireksiklik hissetmediğini ifade eden ve doğal hayatını sürdüren İsa Cengiz, yerdesürünerek top oynamış ve hatta Kalecilik bile yapmış.

ACIYARAKBAKANLARA KIZDIM

Annesi,yengesi ve eniştesinin kendisine çok emek verdiğini dile getiren İsa Cengiz,“Şifa mahallesinden Çayırova’nın girişindeki okula beni sırtlarında taşıyarakgötürüp, getirdiler. Gençlik yıllarımda sağa sola gidemiyordum. “dedi. Avukatolamamasının içinde hep bir ukde olarak kaldığının altını çizen Cengiz, “

İÇİNDEKALAN UKDESİ

Avukatolmak içinde ukde olarak kaldı. Kendini ifade etmek, mağdurların haklarınısavunmak için avukat olmak istedim.10 yılda liseyi bitirdim. Lise 1’i Kartal’daokudum. Servis vardı ilk sene. Sonra ki 2 yıl trenle gittim okula .İçmelereminübüsle giderdim. O zamanlar bir doktor vardı beni kablo fabrikasının oradanalıp götürürdü. O zaman okumak çok zor oldu.

Lisebittikten sonra hayat sıkıtıntısı o zaman başladı.Üniversiteyikazanamadım.Siyasete girdim, çok çevre edindim.1990 yılında işe girmek veengelilerin haklarını aramak, savunmak için DYP den siyasete girdim.

8şubat 1994 te Türk Telekomda işe başladım.Pendikte müşteri hizmetlerindeistatistik memuru olarak calıştım ve istatistikte yazı yazdım.

31yaşında evlendim.25-26 yaşında birini sevmiştim 1 seneden fazla sürmüştüilişkimiz  ama nasip olmadıevlenemedik.Çok üzüldüm 6 ay kendime gelemedim.

Şuan evli olduğum Filiz Cengiz ise Samsunlu.Abimin çalıştığı fabrikada Filizinkardeşi çalışıyordu.Bu şekilde tanışmamız oldu.5-6 ayda evlendim ve kimseyeyük olmadım.14.10.2001 tarihinde evlendim.aramızda 8 yaş var.Eşim benim gibihayata pozitif bakamıyor.Yapısı ve bayan olması bunda etkili.

Siyasettenhiç kopmadım.Milletvekilliği aday adayı oldum.1. bölgeden 12 haziranseçimlerine girdim.Başbakan yardımcısı Haluk ipek 5000 üzerinde talep vardiyordu.Ben 600-650 sıraya kadar geldim.Kıl payı vekilliği kaçırdım.

Kentkonseyi engelliler başkanı oldum.Ak parti ilçe teşkilatında yer aldım.

İnsanlarahizmet eden yerde olacağım.

171üniversite var.üniversite de avukat olmak için okumak istiyorum.Diplomayı almakistiyorum, okumaya sevdalıyım.Devlet üniversitelerine duyrulur.

Çocukkengazetede haberim çıkınca hoşuma gidiyordu.

Engellilerinhalinden sağlamlar anlamalı

ASLINDAHEPİMİZ BİRER ENGELLİ VE ÖZÜRLÜ OLMA POTANSİYELİNE SAHİBİZ

Özürlüve engellilerin halinden öncelikle sağlıklı kişiler anlamalı. Ama anlamıyoruz.Türkiye’de en çok iş kazalarında bölgemizde oluyor. Bir çok insan sakat kalıyorve özürlü oluyor.

27yıl önce gazetemiz Gebze’de yayınlanan İsa Cengiz ile yaptığımız röportajışimdi sizlerin bilgisine sunuyor ve bu röportajın bir çok özürlüye ilhamolmasını diliyorum.

27yıl önce yaptığımız röportajı aynen yayınlıyoruz.

ELVE AYAKSIZ OKUNABİLECEĞİNİ İSPAT EDEN İSA CENGİZ

Evetokuyucularımız olur mu demeyin bazen imkansızlıklar içinde bir çok şeyolabiliyor. İki el ve ayaksız dünyaya gelen Çayırova İlköğretim okulu 8/Asınıfında okuyan 334 numaralı İsa Cengiz, iki ve ayağı olmadanyazabiliyor.teknik atölyede çalışıyor, resim ve el işi dersinde resim yapıyor.Top oynuyor üstelik İlkokulu başarı ve çalışkanlığı sayesinde 4 senede pekiyiderece ile Orta 1 ve 2 sınıflarında başarıyla bitirmiş, arkadaşlarınınsaygısını kazanmış, öğretmenlerinin sevgisini kazanmış başarılı bir öğrenci.Diğer öğrencilerden farklı tarafı iki ve ayaklarından yoksun olması.

Kendisiylegörüşmek üzere Çayırova ilköğretim okuluna gidiyoruz. Okul müdürü çetin kılıçlagörüşüyoruz. 1980 senesinden beri okulun müdürlüğünü yaptığını, İsa Cengiz’in1983-1984 yılında okula kayıt yaptırdığını, diğer öğrencilerin gördüğümuameleye aynen tabi tutulduğunu, hiçbir farklı muamele görmediğini, zaten bunada gerek duyulmadığını, zeki, çalışkan, itaatkar, arkadaşları tarafındansevilen bir öğrenci olduğunu ifade ettikten sonra Sabanca vakfına yazıyazdıklarını ve Hacı Sabancı tarafından İsa Cengiz’e 750 bin TL tutarında takmaayak takılacağını ve ayaklarını ölçülerinin alındığını ifade ederken müdürüngözünde sevinçli ve huzurlu bir ifade dolaştığını gördük. Müdür Çetin kılıç ileberaber 8/A sınıfına gidiyoruz. Arkadaşlarıyla beraber el işi dersini yapan İsaCengiz mükemmel el işi yapıyordu. El işi dersi Esra Organ öğretmen tarafındanveriliyor. Kendisinden müsaade alarak el işi dersini takip etmek istedik. Hiçzorlanmadan gayet güzel el işi dersini yapan İsa Cengiz daha sonra sosyalbilgiler öğretmeni Ali Akış tarafından tahtaya kaldırıldı. İki ellerininarasına aldığı tebeşirle tahtaya yazı yazan İsa Cengiz, İş ve teknik öğretmeniNurettin kılıç tarafından atölyede rahatlıkla çalıştığı ve zorlanmadığınısöylemişti. İsa Cengiz’in atölyede çalışmalarını takip etmek üzere foto muhabirarkadaşımız Nurettin Adıyaman ile beraber geliyoruz. Kapı nöbetçiliğini yapanİsa Cengiz, deftere ismimi rahatlıkla yazıyor ve kendisinden ziyaretçi kartımızalıyoruz ve teknik iş bölümü olan atölyeye gidiyoruz. Rahatlıkla atölyede kiçalışmasını takip ediyoruz. Başta okul müdürü olmak üzere ders öğretmenleri veokul arkadaşlarından İsa hakkında bilgi alıyoruz. İsa’ya farklı bir muameleyapılmadığını, söz birliği yapılmış gibi hemen duyuyoruz. İsa Cengiz kendiişini kendi yapar diyorlar. Daha sonra okul müdürü çetin kılıç’tan izinistiyoruz. Çalışmalarımızda bize büyük emeği dokunan belediye meclis üyesi Aliİpek ile İsa Cengiz’in evine gidiyoruz.

  Annesi emin Cengiz İsa’yı düşünmeyeçalışmadığını, her şeyin Allah’tan olduğunu, İsa dünyaya geldiğinde babasınınodun kestiğini, bunun için böyle olduğunu, inancının hakim olduğunu, küçükkenmisket, top ve her türlü oyun oynamasını sürdürürken, arkadaşlarından aşağıkalmadığını açıkladı. Evinde çalışırken takma ayaklarını çıkarmış, yemeklerinikendisi rahatlıkla yiyordu. Öte yandan İsa Cengiz sorularımızı cevaplandırdı.Her kelimesi ibret numunesi röportajımızı sizlere ilave yapmadan arz ediyoruz.

Elve ayak nimetinin ne kadar önemli olduğunu bu acı manzara karşısında bir kat dahaanlıyordum.

N.Adıyaman:kısaca kendinizi tanıtır mısınız?

İ.Cengiz:1966 yılında Giresun’un Şebinkarahisar ilçesinde dünyaya geldim. Çocukluğumunbir kısmı burada geçti. 1972 senesinde Beşiktaş’a geldik. Babam gemilerdeçalışıyordu. Babam buradan ayrılarak halen oturduğumuz Şifa mahallesine geldi.Asıl boya fabrikasında askeri ücretle bekçilik yapmaktadır kardeşiz.

N.Adıyaman:kendinizi nasıl hissediyorsunuz?

İ.Cengiz:Küçükken hiçbir şey hissetmiyordum. Yaşım ilerledikçe hayat zor gelmeyebaşladı. Toplumun içine çıkmaktan utanır oldum. Özürüm yüzünden okula geçbaşladım. Arçelik ilkokulunda okumaya başladım. Okulumuz eve fazla uzakdeğildi. Buraya annem ve ablamın sırtında gidip geldim. Dördüncü sınıf ilebeşinci sınıfı beraber okudum. İmtihana tabi tutularak başarı gösterdim. Çünküyaşım bir hayli ilerlemişti.

N.Adıyaman:Takma ayak ne zaman takıldı, kim tarafından?

İ.Cengiz:Ayağıma ilk takma ayak Beşiktaş’da ki kimliğini bilmediğim yaşlı bir kadıntarafından takıldı. 6 yaşıma kadar bu ayakla idare ettim. 1977 yılında ikinciayağımı Arçelik fabrikası yaptırdı. Halen bu ayakla idare ediyorum. Bu ayak şuan beni taşıyamamakta. Sayın okul müdürümün girişimleri sonucu hacı sabancıtarafından yeni ayak takılacak. Ölçüsünü verdim. Bu kasım başlarında takılmasıgerekiyor. Kendisine minnettarım.

N.Adıyaman:Bize anlatabileceğiniz, unutamadığınız bir hatıranızı nakledermisiniz?

İ.Cengiz:bir çok hatıram var. İlkokul üçüncü sınıfa gidiyordu. Yolumuz rampaydı. Takmaayaklarım birden kırıldı. Kollarımla etraftaki direklerden tutundum.Tutunmasaydım kafam yarılabilir. Beyin kanaması geçirebilirdim. Kırıkayaklarımı elime alarak, okuluma sürünerek gittim. Arkadaşlarımın yardımteklifini kabul etmedim.

N.Adıyaman:Zamanı nasıl değerlendiriyorsun?

İ.Cengiz:Zaman zaman moralim bozuluyor. O zaman kendimi derslere veriyorum. Müzikçalışmalarım oluyor. Hayata küstüğüm an hemen dini inançlarım beni teskinediyor ve düşünüyorum. Halime hamd etmeliyim. Belki daha kötü olabilirdim. Buduygular beni bir çırpıda teskinleştiriyor.

N.Adıyaman:geleceğe yönelik planın var mı?Ne olmak istiyorsun?

İ.Cengiz:Geleceğimi garanti altına almaya çalışıyorum. Bu sene orta okul son sınıftayım.Meslek lisesine müracaat edip benim yapabileceğim herhangi bir bölüme girmek,burada bir meslek sahibi olduktan sonra Hukuk fakültesine girmeye çalışmak veAvukat olmak istiyorum.

N.Adıyaman:Niçin avukatlığı seçiyorsun?

İ.Cengiz:Kendimi savunmaktan aciz çaresizlere yardım etmek için. Okuyamayıp cahilolduğundan kendini savunmaktan aciz insanlara yardım etmek için avukat olmakistiyorum.

İsaCengiz ile elvedalaşırken, yüzümüze bakıp: “Kusura bakmayın ağabey. Sizleriarabanıza kadar yolcu etmek isterdim. Fakat ayaklarımı çıkardım. Ayaklareskidiği için acele ve rahat giyemiyorum. Kapıda boynumuza sarılıp kendisineveda ederken, gözleri mahsun alnında ıstırap izleri bürümüş aciz fakatmücadeleci şakaklarından okunabileceğini gösteren bir çehre duruyordu.