ENGELLİ DİYE AYIRMA

Engelli diye ayırma incitme hakkın kulun

Böbürlenme sağlam diye elin ayağın kolun

Yüce Mevlâm isterse yaratır bir vesile

Bir kasırga yutar seni kalmaz gövdende dalın

Kusur arama kimsede güvenip de varına

Çıkacağın ümitlenme sapasağlam yarına

Gül açarsa bağ şenlenir değmeyesin zarına

Diken olup batma sakın ayağına bülbülün

İhsani gönül gözüyle vurdu sazın teline

Veysel toprağa yâr oldu gem vurmadı diline

Engel kalbinde olmasın YAKUTİ bak haline

İbret al gördüklerinden taşırlar bir gün salın

Hacer Alioğlu Yakuti

ENGEL SİZSİNİZ !

     Elimiz ayağımız , gözümüz kulağımız ve daha nice mucizevi hazineye sahip insanoğluyuz .

Yaratıldığımız dünyaya geldiğimiz an bütün bu güzelliklere sahipsek doğuştan şanslı sayılanlardanız . Hiçbir ücret ödemeden yanı başımızda bulduğumuz sapasağlam azalarımızla , hayata atılma yolunda güçlüyüz kuvvetliyiz . Tabi bir şartla ; sahip bulunduklarımızın farkındaysak eğer .

Kafamızı deve kuşu misali kuma gömmeden önce bakıp ta görebilenlerden , şükredenlerdensek şanslıyız gerçekten .

Etrafımıza dikkatli gözlerle baktığımızda hiç şüphesiz pek çok engelli insanla karşılaşırız . Onların engeli dışındadır yani gözle görülebilen engeller .

Bir de gözle görülemeyen engellere sahip olanlarımız vardır işte o kişilere bırakın yardımcı olmayı onları fark etmek te oldukça zordur . 

Sözlerinin her zaman doğru , eylemlerinin her zaman haklı olduğunu savunur dururlar ve olumlu olumsuz hiçbir eleştiriye kulak vermezler .

Evet ayağını kaybetmiş bir insana  ayak , kolunu yitirmiş birine kol olamayız belki ama destek ve moral gücüyle onları toplumdan soyutlamadan yanlarında bulunabiliriz . Ya fikir engellerine sahip katı karakterlilere nasıl el uzatabilir onlar için neler yapabiliriz .

Kulağa gelen ilk düşünceler hep olumsuz olsa da elbet onlara da kucak açıp sarıp sarmalamamız , onları da soyutlamadan topluma kazandırmamız gerekmektedir .

Benim fikrim en doğrusu diyenlere asıl doğruları görmesi için ayna tutup , geniş bir perspektiften bakmasını sağlayabilirsek mozaiğin parçaları tamamlanmış bütün evren daha da yaşanılır hale gelmiş olur.

Doğuyla Batı Kuzeyle Güney yok aslında birbirimizden farkımız , paydamız ; aynı bayrak aynı toprak aynı vatan olunca .

Siyahla beyaz sarışınla kumral , tenimizin rengi dilimizin rengi insan gibi düşünüp insan gibi yaşamaya engel mi ?

Çağımızda herkese bir gün icat etmişler bu hafta da Engelliler Haftasıymış , Birleşmiş Milletler’e üye 156 ülkede aynı tarihlerde çeşitli etkinliklerle kutlanıyormuş bu gün .

Ne güzel değil mi evet güzel tabi ki onları da hatırlayalım ama sadece bu özel haftada değil yılın 365 günü hatırlayalım . Her engellinin hayat standardını daha da yükseltmek adına güzel işler yapalım . Sahte gülücüklerle süslü sözlerle değil sahiden icraatlarla hatırlayalım onları .

Bir de şu görünmeyen gizli engellerimizi ortadan kaldıralım lütfen .

Çıkartalım at gözlüğümüzü bizim gibi düşünmeyen insanların fikir ve davranışlarına saygı gösterelim artık .

Ortak değerimiz olan Adem ile Havva kardeşliğinde ortak paydamız olan hakiki aydın düşüncesinde birleşelim . Savaşan savaştıran değil barışan birleştiren olalım . 

İtiraf edelim dostlar ! ve dönelim köhne yanlışlarımızdan bir an evvel , bakın o zaman ne engel kalır geriye ne de maskeler .

        Sibel ÇAKCAK

Engelleri El Ele Kaldıralım

    Engelleri el ele kaldıralım.Devlet okul açar,hastane yapar ama asıl hastane ailedir.Okul da anne, baba olmalıdır. Biz akrabalar sadece üzülüyoruz. 

  Oysaki akrabalık sorumluluk ister. Bu da benim canımı acıtıyor. Kendime hep soruyorum:Biz akrabalar engelli çocuklarımıza neden destek olmuyoruz? O annelerin,babaların neden yanında olmuyoruz?Akrabalık sorumluluğumuzun farkında mıyız acaba? Biz akrabalar, komşular;birlikte el ele verip onlarla vakit geçirmeli, onlara el uzatmalı, daha çok bir arada olmalıyız. Biliyoruz ki dertler paylaştıkça azalır. Onlar da Rabbimin emriyle dünyaya geldiler. Onlar hayata tam tutunurken, bizler  de yarım adım gitsek, onlar bütün olacak.Gülsün o güzel o özel çocuklar.

    Kolaylaştıralım hayatı. Destek olalım anne, babalara; itelemeden,ötelemeden. Sevgiyle aşalım tüm engelleri.Devletçe, milletçe, hep birlikte. 

Yarınlar bize ne getirecek bilemeyiz.

Ümran YAVAŞ TEPECİK